Ik kom/kwam er niet meer vaak, voornamelijk door gehoorproblemen. Als ik lang tussen luide bassen sta, krijg ik stekende pijn in mijn oren, dus ja, dan doen we dat maar niet. Eigen schuld, trouwens, had ik maar niet mijn halve jeugd naast enorme luidsprekers moeten doorbrengen. Maar goed, dat nemen ze mij al niet meer af: die concerten, die sfeer, die waanzin. Die herinneringen kan ik nog lang meedragen. Telepathy bijvoorbeeld, wat een bom was me dat zeg, of Thisquietarmy, mét band. Dood gaan. Maar heerlijk dood gaan. Ik heb goede vrienden van mij de kleine zaal zien omtoveren tot een kleine hemel. De drones en soundscapes van Stratosphere en Ashtoreth waren pure magie. Ik heb Lord Kesseli and the Drums, een duo dat niet echt binnen het genre van de AMC valt, er een brok pure energie weten lossen waarna zelfs de hardste twijfelaars platen gingen kopen. De dag nadien heeft de band vleessalade leren kennen. Dat bestaat blijkbaar niet in Zwitserland, doch dit geheel terzijde. De indruk die Antwerp Music City bij mij heeft achtergelaten, heeft een immense invloed gehad op mijn sociale leven hier in Antwerpen. De invloed is zodanig sterk dat AMC en Sus bijna letterlijk in mijn boeken voorkomen. In 'Cecilia's World' en in 'Niet Weerhouden' is AMC omgedoopt tot 'De Moltrein' (naar het Afrikaans voor "Metro"). Net als in het echte leven is De Moltrein een plek waar hechte vriendschappen ontstaan, waar respect, hulpvaardigheid en rechtvaardigheid heersen, waar herinneringen gemaakt worden die een leven lang meegaan, waar mensen binnen komen voor de muziek en binnen blijven voor elkaar. Klinkt melig, niet? Toch weet ik zeker dat ik niet de enige ben die er zo over denkt. AMC heeft het moeilijk maar wat ik nu zie gebeuren, bewijst maar weer eens dat het hart van de Antwerpse underground klopt als nooit tevoren. Koekjes, bier, t-shirts, prints... Mensen die kunnen, halen alles uit de kast om een paar euro's naar de Handelsstraat te sturen en dat is geen toeval. In AMC worden sterren geboren. Ik hoef geen namen te noemen. Iedereen weet welke bands er al uit de repetitielokalen gekropen zijn, om daarna podia over de hele aardkloot te veroveren. En iedereen weet dat achter elk van die bands een horde dolenthousiaste AMC'ers staat, met een kop vol Jupiler en een pens vol trots, of andersom. Dus ja. Antwerp Music City is een monument, iets om fier op te zijn. Ofwel moeten we UNESCO bellen, ofwel moeten we zelf ons stinkende best doen om de boel draaiende te houden. Op wie moeten we anders rekenen? Ik denk niet dat Fernand Huts van AMC een underground-cultuurcentrum gaat willen maken. Gert Verhulst zal er geen videoclip voor K3 komen opnemen. We moeten het zelf doen. Als er één sector dat kan, dan is het wel de underground. Dus, in plaats van kerstcadeaus die 's anderendaags op eBay staan, koop elkaar fantastische avonden in Antwerp Music City. Steun de initiatieven, koop desnoods Pie zijn onderbroeken. Doe wat je wil maar support the underground. |
Auteur'Niet Weerhouden', het Nederlandstalige debuut van Serge, is nu verkrijgbaar. Categories
All
Archives
July 2023
|