"Ik denk dat er op deze planeet weinig dingen zijn die me zo weinig kunnen boeien als het doen en laten van Meghan Markle," zei ik, lichtjes geïrriteerd, tegen mijn echtgenote. Ze glimlachte en begon dingen te verzinnen. "Mosselen eten met Sandra Bekkari? De koers van de Roepie op 22 januari 1934? Genitale wratten?" Ik knikte. "Allemaal een stuk interessanter en wellicht ook belangrijker. Misschien de Kardashians maar de non-interesse in beide ligt wel heel dicht bij elkaar." Het verschil tussen de twee? De Kardashians lachen bijna nooit terwijl Meghan lacht alsof ze pas van de band van een sekspoppenfabriek is gerold. Het zou me echt niet verwonderen moest er 'Mattel' onder haar linkervoet gebrand staan.

Waarom kom ik dat mens ook overal tegen? Op de voorpagina van de krant, in boeken, op televisie... Laatst had ik een nachtmerrie waarin ik aan het verdrinken was, tot Meghan mij kwam redden met haar nepglimlach. "Dan maar verdrinken," gorgelde ik terwijl ik vol afkeer naar de diepte zonk. Dus zelfs in comateuze toestand heb ik een gloeiende hekel aan dat kreng. Wat Harry er ooit in gezien heeft, weet ik niet maar Harry komt dan ook uit een incestfamilie waar iedereen diamanten onderbroeken draagt. Veel eigen ideeën of gedachten heeft die man wellicht niet. Dat hoort zo bij een koninklijke familie. Ze krijgen veel geld om aan plechtigheden te doen maar niet om erover na te denken.

"Allee, Serge, probeer eens iets positiefs over Meghan te vertellen," spoorde mijn echtgenote mij aan. Ik dacht lang en diep na. "Ze komt hier nooit op bezoek," was het meest positieve dat ik kon bedenken. Daarna vroeg ik me af wat ik zou doen moest La Markle op bezoek komen. Zou ze content zijn met een Cornet en een kommetje Duyvis nootjes? Of wil madam kaviaar, champagne en een voetmassage van Jani? Zou onze sofa wel comfortabel genoeg zijn? Wat als ze naar WC moet? Kan ze zelf op de knop duwen om haar gouden uitwerpselen door te spoelen of heeft ze daar personeel voor? Kan haar nek wel door onze smalle straat? Een mens zou er bijna stress van krijgen.

Gelukkig komt Meghan nooit bij ons op bezoek want wij zijn maar plebs. Mijn leven interesseert haar even weinig als dat van haar mij interesseert. Eigenlijk zou ik de rollen eens moeten omkeren en Meghan bestoken met nutteloze informatie over mijzelf. Elke keer als ze de computer opzet: "Serge Timmers kookt spaghettisaus. Serge Timmers knipt zijn teennagels. Serge Timmers bezoekt een vriend." Maar dat kan ik best niet doen. Megh is een Amerikaanse en die klagen alles en iedereen voor het minste aan. Ze zou zomaar een schadeclaim voor honderd miljoen kunnen indienen omdat ik die week vaker in de krant sta dan zij.

Misschien moeten de mannen van Reuzegom eens een doopritueel voor Meghan organiseren. Dan wordt er eindelijk eens iets boeiends over die klet geschreven. "Meghan slaagt er niet in om goudvis uit te braken en stikt in visolie," dat zou pas een krantenkop zijn die me nieuwsgierig maakt. Dat artikel zou ik lezen, uitknippen en ophangen boven mijn bed. Of misschien toch beter geen doopritueel. Gaia zou komen zeuren dat goudvissen niet thuishoren in plastic verpakkingen. En een gat graven om in te verkommeren van de kou zie ik Meghan al helemaal niet doen. Dan zou ze moeten werken en dat is, volgens mijn bescheiden mening, niet haar sterkste kant.

Begrijp me niet verkeerd. Ik haat haar niet. Ik snap gewoon niet waarom er zoveel over dat mens geschreven wordt. Dat andere mensen in de krant komen, kan ik goed begrijpen want die doén tenminste iets. Wout Van Aert wint soms een wielerwedstrijd, Poetin bombardeert steden, Will Smith geeft er een lap op... maar Markle? Wat heeft die nu ooit gedaan om zo in de belangstelling te staan? Een rosse vent van zijn familie weggerukt? Dat kan zowat elke vrouw.