Dus dat was 2020...

12/22/2020

Mijn wijsvinger gleed over het gladde scherm van mijn telefoon. Behalve het geluid van de optrekkende bus, was het stil. De bus was vol maar iedereen was moe. Van het blokken, van het werk, van de stress die dit jaar met zich meegebracht heeft. Er hing een affiche aan de bushalte. "All I Want For Christmas, Is 2021," stond er in grote letters op, met daaronder een fles ijskoude Pepsi. "Is het dat?" dacht ik, "is dat alles wat Pepsi wil? Gewoon een ander jaartal?" Ik krijg wel vaker te horen dat ik te ver nadenk over de dingen. Zo vraag ik me bijvoorbeeld af hoe klote de mensen die hun inmiddels aan Covid-19 overleden familieleden een gezond 2020 hebben toegewenst, zich nu moeten voelen. Maar 2021? Willen we dat echt? Kunnen we ons dat permitteren? Is er eigenlijk nog iets noemenswaardig over om er überhaupt een jaartal op te kunnen kleven? Laten we gewoon gezellig van nul beginnen en eens proberen de boel deze keer niet te laten verzieken?

Ja, ik denk te ver na maar ik vrees dat ik ook gewoon teveel heb geleerd in 2020. Ik heb geleerd dat we best een grote groep mensen naar Mars sturen, zogezegd om de planeet te koloniseren, maar eigenlijk gewoon omdat het domme kloten zijn die alleen maar schade aanrichten. Ik heb ook geleerd dat het geen enkele zin heeft om kwaad te zijn op die mensen, omdat zij er ook niet aan kunnen doen. Ze zijn zo opgegroeid, opgevoed en opgeleid. Zij leven in een andere wereld, eentje waar de pijn van het dagelijkse leven kan worden opgelost met een Nurofenneke en een fles vodka. Een wereld waar alles maar kan worden uitgebraakt zonder noemenswaardige gevolgen en waar eigenlijk niemand nog geloofwaardig kan overkomen. Maar goed, ik zat op de bus, te wrijven over dat Chinese glas. Op mijn feed kwam het zoveelste eindejaarlijstje voorbij. Die dingen zijn niet meer te tellen tegenwoordig. Iedereen heeft er eentje nu, van muziekalbums, van boeken, van seksspeeltjes, van chocolade... Noem maar op. Dus besloot ik om de stroom eens te volgen en na te denken over een eigen eindejaarslijstje. Bij deze: Hier is mijn top tien van dingen die ik vanaf 2021 liefst niet meer wil zien/horen/meemaken.

10. Corona

De uitbraak van het Coronavirus heeft deze planeet compleet lam gelegd, daarover kunnen we het allemaal wel eens zijn. Noem het supergriep, Kung-flu, Covid-19 of hoe je maar wil, het blijft een feit dat een piepklein organisme onze hele samenleving kan doen instorten. En wij maar denken dat wij het toppunt van evolutie waren. "Lekker puh," zou Moeder Natuur zeggen. Dat kreng zit ons gewoon vierkant uit te lachen op dit ogenblik, net zoals die stammen die geen contact met de beschaafde wereld willen.

Wat ik zelf zo verschrikkelijk vind aan dit virus is dat het op de longen slaat en niet op de hersencapaciteit. Als nu alleen de echt domme mensen, degene die ik in de inleiding al heb aangehaald, getroffen zouden worden, dan zou elk lockdownfeestje een direct en rechtvaardig bloedbad geweest zijn en waren we al lang van al dit gezeik af geweest. Helaas zijn de slachtoffers andere mensen, onschuldige grootouders en familieleden met een zwakke weerstand. En, helaas trekken die feestgangers zich daar geen hol van aan. Ik meen het, Mars zou een goede plaats zijn voor dit soort mensen, of vlieg hen rechtstreeks de zon in, anders komen ze misschien nog terug.

Het meer choquerende aan deze situatie echter, is het besef dat we eigenlijk toch een bende verwende rotkinderen zijn, niet? Hadden we nu met z'n allen net dat tikkeltje meer zelfdiscipline gehad, dan waren die tweede en die derde golf niet zo erg geweest. Dan hadden we ons niet in een sociale, psychologische, economische en culturele crisis gestort. Maar dat hebben we dus wel gedaan want we konden niet zo goed ademen door die maskertjes, en we kunnen niet van mekaar afblijven, en onze handjes drogen uit van al die ontsmettingsalcohol. Wèèh. Tussen alle lijnen door, is dat de uitspraak die ik het vaakst heb gehoord en gelezen in 2020: Wèèh.

9. Politici

Fuck politici en fuck hun dikke, incompetente kop. Misschien zijn er uitzonderingen maar als 2020 me iéts heeft duidelijk gemaakt, dan is het wel dat politici met niets anders bezig zijn dan met zichzelf en, in een zeldzaam Hongaars geval, een kamer vol homofielen. Dan heb ik het niet alleen over België, waar 3/4 van de bevolking in een of andere regering zit, maar ook over alle Trumps, Johnsons en andere Winnie The Poohs op deze aardkloot. Ik heb nog nooit zo'n grote groep wereldvreemde personen hetzelfde beroep weten uitoefenen. Er zijn mensen met het syndroom van Down die beter weten wat deze planeet en deze samenleving nodig hebben.

Ik herinner me een chatgesprek met een vriend van mij. Het was zomer en ik had het nog maar eens gehad met onze Belgische politici. Mijn voorstel was simpel: smijt ze buiten en vervang hen door vakspecialisten. Wetenschappers, medici, ingenieurs, leerkrachten, ... Dat zijn de mensen die ons door deze crisis kunnen helpen, niet die gestropdaste lul uit die gezamenlijk masturberende studentenclub. Dat is dit jaar wel duidelijk geworden, me dunkt. Die vriend van mij vond dat een beetje ideologie toch wel gepast was maar daar ben ik het nog steeds niet mee eens. Ideologie begint voor mij steeds meer te stinken naar religie, wat me bij het volgende punt brengt.

8. Religie

Ik weet dat ik hier beerputten aan het opentrekken ben maar momenteel kan dat me nog maar weinig schelen. Georganiseerde religie is een plaag die gevaarlijker is dan Covid-19. Op zich heb ik niets tegen mensen die gelovig zijn. Iedereen beleeft en verklaart het leven op zijn manier. Waar ik wel een probleem mee heb, is hun overtuiging dat geloof een uitvlucht is om de spast uit te hangen, om andere mensen leed aan te doen of om je voordeel uit een situatie te halen. Als ik het zo grofweg bekijk, dan gaat ieder geloof over vrede, liefde en menselijkheid. Dat is mooi, dat is wenselijk.

Maar dat is niet de realiteit, vrees ik. In deze wereld, in dit jaar, komen de corona-ontkennende predikers bovendrijven en komen de nu illegale Joodse huwelijksfeesten in beeld. "God staat boven alles," zeggen ze dan. Heren, want het zijn vooral heren, zelfs IS heeft strijders aangeraden thuis te blijven. Zelfs de meest fundamentalistische moslims hebben door dat God niet echt boven corona staat. Dat wil al iets zeggen, niet? Weet je wat ik denk? God had er genoeg van en is in een ander universum opnieuw begonnen. Wij zijn niet veel meer dan een onafgewerkt hobbytreinproject dat op zolder staat weg te rotten. Laten we elkaar de elleboog geven en genieten van onze vrijheid.

Nu ik toch bezig ben over overtuigingen en dat soort rommel. Flat-earthers en anti-vaxxers, ga alsjeblieft ergens in een rivier in de Ardennen brullen. Jullie hebben ongelijk en wij zijn jullie geleuter zo beu als koude pap. In vergelijking met jullie zijn zelfs vegans aangename, joviale mensen. De enige reden waarom jullie niet naar enige rede willen luisteren, is omdat jullie uniek willen zijn en willen opvallen in een maatschappij waar steeds meer mensen gezond verstand beginnen kweken. Stop met je eigen onderzoek te doen en kweek eerst een stel werkende hersenen. Begin met kruiswoordraadsels in te vullen in plaats van YouTube-video's te bekijken, en vergeet je gat niet af te vegen.

7. Die verschrikkelijke bas in moderne hip hop varianten

Booooooooooooooooooooooooommmwhoooooooooooooaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaboooooooooooooooooooooooowaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa. Stop daarmee. Dat klinkt als diarree. Nu ja. Anderzijds. Eigenlijk hoef ik niet naar al die shit te luisteren. Ik heb hier duizenden fantastische nummers liggen, goed voor jaren luisterplezier. Dus ja, doe maar op. Leef u uit met uw kakbassen. Op naar nummer zes.

6. (De Meeste) Amerikanen

Ze zijn knettergek, zelfingenomen, oerdom en moddervet. Haal die mensen eens een jaar uit de pers. Negeer dat land. Laten we ons eens een jaartje concentreren op Afrika, bijvoorbeeld. We komen van daar, dus een jaar van onze aandacht is toch niet teveel gevraagd? Geef toe, wat loopt er nu allemaal rond in de Verenigde Staten? En vooral, hoe verenigd zijn die staten eigenlijk nog?

Karens, Assholes en Kardashians, dat is Amerika. Je zou toch bijna beginnen hopen dat Yellowstone eindelijk uitbarst en de hele hens onder een dikke laag lava legt. Natuurlijk zijn er uitzonderingen maar ik vrees dat we de toffe Amerikanen stilaan als "collateral damage" mogen beginnen beschouwen. Die arme sukkelaars zijn een zware minderheid, als ik de beelden en nieuwsberichten mag geloven. Dus ja, die gaan het niet overleven, zeker niet met de burgeroorlog die eraan zit te komen. Kom, verwijder ze uit je Twitter, ontvriend hen op facebook en stop met dingen in dollar te betalen. Weg met dat continent. 't Is genoeg geweest.

5. Iedereen die op een marketingafdeling werkt

96% van alle leed op aarde is jullie schuld. Het zijn jullie die ons proberen wijs te maken dat we onze depressies, onze eenzaamheid, onze angst en onze woede kunnen oplossen door nutteloze brol te kopen. Jullie zouden de eersten moeten zijn om te zeggen "praat erover met iemand" of "zoek hulp", maar neen, jullie worden betaald om het ons allemaal te laten wegbetalen. Jullie zijn vieze opportunisten, een beetje zoals prostituees die op een katholieke conventie rondhangen. De manier waarop jullie je als vliegen op de Covid-stront gestort hebben is ronduit walgelijk.

Ik mis de tijd dat marketing nog een creatief randje had, toen je nog eens kon lachen met een goede reclamespot of blij verrast was met een originele slogan. "Ze zij mijnheer tegen mij", weet je nog? Tegenwoordig draait marketing echter bijna volledig rond psychologische beïnvloeding, inspelen op negatieve emoties. "Je hoort er niet bij als je niet bij ons koopt." of "Onze producten zorgen ervoor dat je morgen niet dood valt." Plus, jaren van geweeklaag over de onrealistische schoonheidsidealen die jullie gecreëerd hebben, hebben duidelijk geen reet uitgehaald. Ik zie nog steeds dezelfde panlatten dezelfde stinkflessen aanprijzen. En een arrogant bakkes dat die modellen trekken, wie denken die wel dat ze zijn?

4. Slachtoffertje spelen

Kijk, dat je een beetje wilt vreemdgaan af en toe, daar heb ik eigenlijk weinig op tegen. Dat is jouw probleem, en vooral dat van je partner. Maar als je naaktfoto's stuurt via een app die geen moer om jouw privacy geeft, naar iemand die je nog nooit hebt ontmoet in het echte leven, en ook nog eens een bekende kop hebt, dan ben je een beetje dom. Als je dan ook nog eens verwacht dat heel die hete scène privé blijft, dan ben je ronduit achterlijk.

Domheid kan ik ook nog begrijpen, maar die vieze, achterbakse slachtofferrol waar jullie zijn ingekropen is een van de laagste punten die jullie konden bereiken. Slachtoffers komen in alle maten en vormen voor, maar beweren dat jullie "ocharme ocharme" een slachtoffer zijn van een Gentse homo met een hobby, staat helemaal onderaan de ladder. Ja, die kerel had dat niet mogen doen maar jullie eigenlijk ook niet, hé, snoeperkes. Als een vrouw naaktfoto's doorstuurt die op internet gelekt worden, wordt ze een hoer genoemd. Dus ja, jullie zijn ordinaire gigolo's. Pech.

3. De moord op de cultuursector

Creatieve geesten zijn een onverdraagbare gesel voor diegenen die de macht willen. Dat is eigenlijk al altijd zo geweest. Het zijn immers de artiesten die door hun werk wijzen op de fouten in het systeem. Van spotprenten tot punksongs, de culturele sector bijt van zich af in een voor hen vijandige wereld. Dus, is het een verrassing dat net die sector zware klappen krijgt? Als alle artiesten even braaf waren als Helmut Lotti, dan was de hele zooi al lang gered met steunfondsen. Is het een schande? Absoluut. Het doet pijn om hard werkende mensen te zien afdalen in werkloosheid. Voor een creatief brein komen die klappen dan ook nog eens harder aan. Geloof me, er ligt een psychologisch bloedbad achter bijna elke song, elk schilderij en elk boek dat in 2020 gemaakt is.

Maar...

Als er één sector op deze planeet weet hoe zich te handhaven in crisissituaties, dan is het wel de culturele. Dat zag ik aan de talloze initiatieven die zijn opgericht om een monument als Antwerp Music City te redden van de ondergang. Hier volgt een bericht van hoop aan alle creatieve geesten. Op termijn komen wij uit deze crisis en dan is het aan jullie om die fantastische "roaring twenties" in te zetten. Dan mogen jullie spuien, brullen en knallen en daar zullen wij allemaal van houden. Hou vol, doe je ding, volhard in de strijd om je te mogen uiten. Vecht voor die vrijheid. Geef de moed niet op want zonder jullie zijn wij allemaal gedoemd om in een doodsaaie wereld te leven.

2. Panda's

Is het nu stilaan niet genoeg geweest met die tamzakken? Dom, lui, vreten alleen maar onverteerbare rommel en hebben amper zin om te neuken. Als je goed naar filmpjes van die beesten kijkt, dan zie je toch dat ze er zelf liefst zo snel mogelijk vanaf willen zijn. Panda's zijn suïcidaal en willen gewoon van deze aardkloot verdwijnen. Geef ze hun zin, laat die arme sukkelaars gewoon in vrede uitsterven.

1. Haat

Goed. Ik heb een hoop geluld in dit jaaroverzicht maar eigenlijk is er maar een ding dat ik graag zou willen zien uitsterven. Haat, samen met diens tentakels hypocrisie, egoïsme, megalomanie, racisme, homofobie en seksisme. Ik heb het gevoel dat we als mensheid op een keerpunt staan. Dit jaar heeft ons geleerd dat we de keuze hebben. We kunnen verder gaan zoals we bezig waren en samen met de panda's uitsterven, of we kunnen gewoon een beetje liever voor elkaar zijn. Moeilijk is het niet. Begin met "goedemorgen" te zeggen tegen één onbekende. Of help een bejaard vrouwtje bij het oversteken. Koop een CD van een artiest die je goed vindt. Knuffel een hond. Erg is het allemaal niet. Yolo, remember?

0. Nawoorden

Zo, dat was leuk, althans leuker dan 2020 zelf. Toch vind ik dit geen jaar om snel te vergeten. Zoals wij hebben moeten leren over de wereldoorlogen, om als volwassenen niet dezelfde fouten te maken, moeten toekomstige generaties dit jaar zien als een belangrijk keerpunt in de menselijke samenleving. Shit, wat een lange zin. Ik wens jullie allemaal een beter 2021 en alvast een fantastisch 2022.

De rest van deze column is reclame voor mijn boek 'Niet Weerhouden'. Koop het hier of bij Standaard Boekhandel.